تا خدا هست به خلقش چه نیاز
میکشم ناز یکی تا به همه نازکنم....
با تو شعرهایم رنگ باران است
عشقت بر غمم نقطه ی پایان است
باتو همنشین شبنم سحرم دائم
سردی قلبم را عشقت خورشید تابان است
عشق تو امید دل غمگین من است...
با تو ای عشق من سختی غربت آسان است
هر که داغ عشق تو نیست حک بر جانش
غم و رنج و پریشانی در چهر ه اش نمایان است